Iste geldim burdayim!

Dunden beri eserekli bir hal var ustumde.

Bir yandan cok yorgunum. Hani boyle yattigim yerde kaliyorum. 
Eh 15 Istanbul gunu kolay degil, yoruyor insani.
Ama bir yandan icimde bir enerji. Resmen kipir kipirim. 
Eh 15 Istanbul gunu az degil, mutlu ediyor insani :)

Dun bilgisayarin dugmesine basip neydi be bunun sifresi diye dusundugumde anladim ki ben guzel tatil yapmisim :) 
Neyse ki tedbirli bir insanim da bir koseye yazmistim sifreyi, yoksa halim yamandi soyleyeyim :)

Ayrintilari yazacagim elbette ama simdilik toptan bir Muhtesemdi. Cok guzeldi. Harikaydi. diyeyim. 

Ise gomulmeden once buraya son 15 gunun instagram fotograflarini ekleyeyim ve ayrintilari sonra yazmak uzere cekileyim. 

Pek guzledin be Istanbul :)

Dugunumuz vardi. 
Oglan bizim kiz bizim :)
Cok eglendik cok :)

Arkadaslarim nasil da guzel agirladilar beni.
Gulcinin Istanbuldaki evleri :)
 

Bizim balyanak askimiz ne kadar buyukse onun da mini aski o kadar buyuk :)

Ustumuz basimiz sagimiz solumuz onumuz arkamiz mini :)

Arzu oretmenimin sahane sofrasi.

Tatli dil, hos sohbet, gulus ahenk de cabasi :)

Bu manzara ah bu manzara...

Hani sanki omrumuzu uzatiyor bu manzara.

Insallah diyelim :)

Moda sokaklari.

Gunes hep bizimle olsun dedigimiz zamanlar.

Ozan sac trasi olurken Gulcinin mahalle keyfi.

Hani sanki orada yasiyormusuz gibi :)

Vapur keyfi...

Mutluyum.

Nokta.

Bir Emirgan sabahi.

Gorunmuyorlar ama bu sularda yunuslar var.

Hem de bir suru :)

Sabah sabah ne mutluluk ne nese onlari gormek ya :)

Okula gitmeden asla olmaz.

Ozanin gozunden Istanbulda en sevdiklerimizden.

Cok ozlemisiz be.

Omrumun en guzel gunleri...

Cumbus Cemaat.

Arkadaslarimiz :)

Kendileriyle bir cosmusuz ki ertesi gun ogleden sonra anca kendimize geldik :)

Yaslanmak yok gece cikmalarina devam :)

Olmuyor, bogaza doyum olmuyor be.
Yalniz filtre secmi yanlis mi olmus ne :)

Mis gibi bir Istanbul sabahi daha.

Ben seviyorum bu sehri.

Hem de cok galiba...

Kuzguncukta bir sabah.

Tam da o gun yazdigim gibi...

Boyle yillar gececek. Balyanak buyuyecek ve biz bu fotograflara bakip, sen oyle tatliydin ki diyecegiz.

buyuyor be teyzesinin kuzusu...

Bir sabah da Fenerbahce Marina keyfi. 

Hem de 2 anne, 2 bizdik, bir teyze kahvaltida :)

Biraz da Tarsus oldu bu gezide.

32 derece ogle sicaginda 10 sis ciger yedigim dogrudur.

Pisman degilim.

Yine olsa yine yaparim.

Ne lezzetti be :)

Bu da bizim sari kafa :)

Henuz 3 yasinda ama cooook odevi varmis. 

Boyama yapmasi gerekiyormus.

Bana da zorla kendini islettiriyor iste :)

Gulcin yine bulutlarin ustunde...

Orada bambaska bir hayat var iste.

Bazen camdan cikip bulutlarin ustunde yuruyesiniz geliyor mu sizin de?

Saclarima Turkiye dokunusu :)
Eh gitmisken bir havalandiralim kendilerini dedik.
Tamam burada da stefano var ama olsun ya :)

Yillar sonra ama hakikaten yillar sonra eski is arkadaslarimla bulusma keyfi...
Ekip degil aile derlerdi bize o zamanlarda da.
Simdi halimizi dusununce dogruymus diyor gulumsuyorum iste :)

 En sevdigimiz sabahlar...
Iste tam da boyle dolu dolu Istanbul olanlar :)

 Zaten hava puslu da olsa.
Istanbul yine de guzel bana.
Istanbul zaten hep guzel bana...

Ben Istanbul'a gidiyorum. Oley!!!

Hayat cok hizli! Bir bakiyorum aa daha cok var dedigim seyler kapimi calmis bile. Cok garip. Cok acayip bir sey. Bak iste mesela Istanbla bilet bakiyordum gecen gun, daha cok var diyordum ama Cuma aksami gidiyorum bile. Ne cabuk yahu! 

Hayatimin hatiri sayilir bir kismi bilet bakarak geciyor. Ucuz bilet pesinde diye bir site acayim diyorum. Deneyim paylasiriz. Kim nerede ucuz bilet bulduysa digerlerini haberdar eder. Lazim boyle bir site. Bence havayolu sirketlerine karsi birlesmeliyiz. Vallahi bak! Bir araya gelirsek onlari yenebiliriz, inaniyorum. Dusunsenize istedigin her an tam da butcene gore biletler bulunsa. Hayat bayram olsa :)

Ama tabi sadece havayolu sirketlerine de yuklenmemem lazim. Anneannem bazi insanlar icin ayakkabisi esikte bekliyor derdi. Hah ben onlardan biriyim ben kesinlikle! Ayakkabim esikte. Bir durup dinlenmek yok. Habire sokaklardayim. E bu kadar yollarda olursan habire bilet de bakarsin, havayolu sirketleriyle de ugrasirsin. Yapacak bir sey yok.

Laf aramizda cok hosuma gidiyor bu hal. Yani bilet kismi degil de gezme hali. Ne var gezelim iste. Firsat varken degerlendirmek lazim. Yorgunluk falan oluyor ama olsun. Bir yandan bu gezi benim icin bu baharin son gezilerinden biri olacak.  Bundan sonra insallah bir sure Londra sinirlarinda oturacagim ben de. Bakalim yani insallah. Bana belli olmaz biliyorsunuz :)

Aslinda durduk yere gitmiyoruz canim biz de Istanbul'a. Sebebimiz var. Hem de hayirli bir sebep; dugunumuz var. Cuma aksami gidiyorum, cumartesi hemen dugune kosuyorum. Aman vakit kaybetmek olmaz. Kos kos Gulcin dugune kos :) 

Dugunden sonra da bir sure ki uzunca bir sure bile sayilabilir Istanbulda olacagim. Iki haftaya yakin. En son gecen Haziran ayinda gitmistim. ozledim. Oyle ozel bir planimiz yok. Bol bol arkadaslarimizi gormek disinda hicbir sey yapmayi dusunmuyoruz. Ozanla takilacagiz. Nerede aksam orada sabah. Arkadas gorme, gezme eglenme. Bakalim iste oyle dolanacagiz.  

Haa bir de Karakoy'e gidecegiz. Niye Karakoy derseniz ben de bilmiyorum. Goncamin ozel istegi. Aylardir Karakoy'e gidecegiz de Karakoye gidecegiz diye soyledi durdu. Ben de Karakoy'de ne isimiz var yahu dedim durdum. Ama yok israrli. Cok guzelmis. Soylediklerime pisman olacakmisim. Oyle boyle degilmis. Gidecegiz bakalim gorelim neymis :)

Iste boyle... Simdi isteki tatil oncesi son gunlerin kosusturmasini yasiyorum. Bir yandan da kafamda esyalari toparlamaya calisiyorum. Su gezme isinin en zor yani biletse onunla yarisacak zorluktaki diger sey de bavul toplamak. Kesin! Ama olsun. Sonunda Istanbul var ya, takmiyorum.

Eger onumuzdeki haftalarda Istanbulda yolda belde avare avare dolasan insanlar gorurseniz, onlar biz olabiliriz. Taniyin diye yakama kirmizi gul takayim diyecegim de abes kacacak. Siz etrafta boyle herseye bakip ay ne guzel diye ic geciren varsa bu Gulcin dersiniz :)

PS: Fotograflar gecen yilin Istanbul cikartmasindan :)

Kendi sehirlerinde turist olmak (1)...

Biraz daginik olacak sanirim bu sefer Turkiye yazilari. 

Oyle icimden o gun nereyi hatirlamak gelirse yazabildigim kadar orayi yazacagim sanirim. 

Neden mi? 

Cunku isler cok yogun; cok istesem de oturup yazamiyorum soyle bastan sona. 

E ama hic yazmazsam da unuturum :( 

Unutmamaliyim o guzel gunleri ustelik yillar sonra Gulcinceye bakinca da gormeliyim. 

Mesela bugun yine! toplantilar arasinda  kosarken aklimda bir Istanbul gunu vardi. 

Oyle guzeldi ki...

Buralara gelmeden once tam 10 yil biz o guzel sehrin sokaklarinda dolastik… O zaman genelde okul civarinda gecerdi zamanimiz ya da bilemediniz Taksim, Besiktas. Belki biraz Kadikoy ve Uskudar ve elbette Bebekten Emirgana uzanan kiyilar... Ama onun disinda aslinda biz bu sehrin sokaklarinda cok da kaybolamadik. Mesela Hollanda'da yaptigimiz gibi, ah bir de surasi varmis diye cikamadik yollara. Sanki bu yuzden biraz kirginmis bize Istanbul gibi gelir bana.... Iste bu gelisimizde firsat bu firsat dedik Ozanla ve kendi sehrimizde Istanbulumuzda biraz turist olduk….

Tutustuk el ele Galata’dan asagilara vurduk kendimizi. Bankacilar sokagi... Galata sokaklari... derken kendimizi Galata Koprusu'nun ustunde bulduk. 

Gunesli bir Istanbul gunuydu soguk ama gunesli. Biz balik tutanlara bakip kahvemizi yudumlarken gunesin keyfine vardik. Istanbul siluetini bir kez daha boylesine guzel gorebilmek iyi geldi bize. Vurduk yine kendimizi yollara Sirkeci'ye kadar yuruduk. Ah elbette yuruken balik ekmegimizi dislemeyi ve her lokmada lezzetli be diye gulumsemeyi de ihmal etmedik J

Sirkeci garina ilk defa girmis oldum ben boylece. Hani o filmlerde gordugumuz zaman zaman kavusmalarin ayriliklarin simgelerinden birine ilk defa bu kadar yakin oldum boylece. Hic mi yolum dusmemisti bunca zaman trenlere Istanbul'da? Hollandada hergun trene binerken ne garip bir haldi bu, ne degisikti aslinda...

Garda bir kucuk muze bir de guzel salon gorduk. Muze kapaliydi malesef. O guzel salonda da sali aksamlari mevlevi ayinleri varmis. Cok isterdik gormeyi, cok isterdik o guzel salonu bir de ucusan eteklerin duvararda birakacagi golgelerle izlemeyi ama biz bos salondaki isik huzmeleriyle yetinmek zorunda kaldik. O bile yetti oralari sevmeye yasadigimiz andan cok memnunduk...

Sonra dedim ki Ozan'a...

-         Bu tren nereye gidiyormus Ozan?

-         Bakirkoy

-         Sen hic Bakirkoy’e gittin mi?

-         Yok gitmedim

-         Ne kadar suruyormus ki gitmek oralara?

-         Bakalim... Hmm yarim saat falan.

-         Gidelim mi peki?

-         Ciddi misin?

-         Evet

-         E hadi gidilem

Atladik trene. Yanimizda yaptigi el islerinin kenarlarini temizleyen sessiz teyze, arkamizda yasli babasina sarilan genc cocugun davudi sesi, karsimizda sahil boyunca uzanan eski surlar ve evler kisa bir tren yolculugu yaptik. Eski sehir bitince cirkinlesti ortalik. O yikik da olsa iki katli evlerin yarattgi guzel goruntuyu betonarme binalarin grisi kapladi ya sevmedik oralari. Hatta laf aramizda Bakirkoy'u de sevmedik cok fazla :) Ama olsun merak ettik ve gittik. Hatta bir iki sans daha verebiliriz ileride oralara...

Donuste geceye siginmisti Istanbul silueti... Koprulerin, camilerin, vapurlarin isiklari geceyi suslemek icin el ele vermis guzellikte birbirleriyle yarisiyorlardi sanki. Tam biz yuruken yollarda bir de ezan okunmasin mi. Ah be dedim istanbul iste boyle mutlu edersin beni... 

Cok sevdik o aksam guzeli Istanbulu. Biraz soguk olsa da yuruduk inatla Galata koprusunun ustunden. Sonra bir finikuler Taksim'e cikiverelim dedik. Finikulerin duraginda gitar caliyordu bir genc. Bir yere yetisme telasimiz yok ya, eh ne de olsa turistiz :) bir finikuler daha bekledik biraz daha gitar dinlemek icin. O caldi soyledi ben O'na eslik ettim.... Gelen finikulere binerken nagmeleri yavas yavas arkamizda biraktik...

Taksim'e gelince kalkis saatini bekleyen bir tramvay karsiladi bizi. Yillardir hic binmemistim ben tarihi tramvay’a. 

-         Hadi dedim Ozan'a binelim mi ne olur?

-         Ama yemege bekliyorlar bizi daha gozlukcuye de ugrayacagiz  hadi atlayalim metroya dedi. 

-    Peki

...derken cok burkulmus olmaliyim ki tutuverdi elimden atladik kalkmak uzere olan tramvaya. Tingir mingir gectik Istiklal'i. Ben deli gibi fotograf cekerken Ozan 

-         yuzuncu gecisindir bu istiklalden heralde diye guluyordu

Ben de 
      -  ama ilk tarihi tramvaya binisim diye daha cok gulumsedim. 

O sirada karsidan gelen tramvayda benim coskuma gulumseyen turist amca bana el sallayinca ben de ona el sallayip bir fotografini cekiverdim.... 

Aynen onlar gibi ben de Istanbulumda bir turisttim o gun hem de Ozanla...

ve simdi dusunuyorum da cok ama cok mutuydum....

devam edecek... :)