Haftamin "en"leri

Ben bu hafta oyle cok oyle cok calistim ki sanirsin 1 ay gecti hafta basindan beri.

Topu topu 5 gun ama bana sorsaniz her bir gun bir hafta gibiydi.

Simdi bugun ben bu hafta neler yaptim diye dusununce, hic bir sey hatirlamadigimi farkettim. 

Sagolsun instagram!

Haydi bakayim haftamin enleri neymis :)

En sevincli an, Pazartesi sabahiydi. 

Mudurum tatilden dondu. Cok sukur. Kendi islerimin ustune bir de onun islerini yapiyor oldugumdan donusu beni  cok sevindirdi :) Ama  beni sevindiren bir sey daha vardi. Tatilden donerken seviyorum, topluyorum diye bana magnet getirmis. Boyle insani seyler ofiste beni cok mutlu ediyor. Hani sadece calisan makinalar olmadigimizi hatirliyorum. Arkadas da oluyoruz. Ne guzel. Nasil sevinmeyeyim buna :)

En mutlu an, Sali gunuydu. Tum gun :)

Ay Londraya yaz geldi :) Baska seyleri bilmiyorum ama gunesin mutlulukla kesinlikle bir alakasi var. En azindan benim icin var.

Sali gunu oyle sebepsiz bir mutluluk hali vardi ki ustumde anlatamam. Isim basimi asmis ama ne gam!

Ve hatta oglen bir toplantidan erken cikip, bir tanesini de iptal edip kendime disari cikacak bir ara bile yarattim. Bu aralar. Ah bu is hayatindan geri kopardigimiz aralar. Onlarin hepsi bir mutluluk sebebi...

En stresli an, ofisteki her andi. Neredeyse. 

Cok calisiyorum derken saka yapmiyorum. Bakin boyle bir toplanti trafigi vardi bu hafta. Insan ister istemez strese giriyor tabi. Ama bir seyi becerebilmeye basladim hafiften, ofisten ciktim mi hayat benim. Isi  kapatmayi az da olsa basarabiliyorum. Az da olsa! Daha yol cok uzun :)

En huzurlu an; aksamlar...

Bu ara Ozanla yeniden Game of Thrones izliyoruz. Oyle evde meyvelerimizi aliyoruz kucagimiza, koltugumuzda keyif yapiyoruz. IKimizin de evde oldugu o anlar cok huzurlu. Iyi ki varlar...

En sakin an, bu sabah...

Ofise gelirken yine parkima ugradim. Hava cok guzeldi. Park sessizdi. Ve benim Firuzanin hikayelerinden birinde 5 sayfacigim kalmisti. Aman dedim ne var azcik gec gideyim ofise. Oturdum parka sabah serinliginde 3 sayfa kitabimi okudum. Oh, Mis.

Toplantiya gec kalmasaydim iyiydi tabi :)

Laf aramizda bugunun bitmesini iple cekiyorum. Bitsin de bir dinlenelim, bir oh diyelim.

Haftasonu ne guzel sey ya :)

Haftamin "en"leri...

Bu hafta ne zaman basladi, ne zaman bitti anlamadim.

Isler yogun olunca boyle oluyor.

Oyle boyle bir hafta daha gecti iste...

En saskin an; Pazartesi aksami isten eve donerken yolun yarisinda anahtarimin olmadigini farkettigim andi. 

Hah yazdim da iste zaten.  O giden vaktime mi yanayim. Onca yorgunlugun ustune yasadigim strese mi?

Ama anahtarimin olmadigini farkettigim o an vardi ya. O sadece saskinlik :)

En sakin an; Sabah ise giderken yolu uzatip parka ugradigim andi. 

Bu aralar cok yogunum. 

Ama bildiginiz gibi degil. Gece uykumda bile toplantilara giriyorum. O derece. 

Bazi sabahlar hic ofise gitmek istemiyorum. Cunku biliyorum gidince bir daha bir duracak, nefes alacak vakit kalmiyor.

Yalan degil ya bazen bilerek gec gidiyorum ise.

Uzak durakta iniyorum.

Bir 20 dakika yuruyorum ofise kadar. Parklardan geciyorum. Biraz kendime ayrilmis zaman, biraz sakinlik.

Sakinlik, evet iste Sali sabahi ben parkta yapayalniz yururken haftamin en sakin aniydi benim...

En stresli an; Sali!

Efendim soyle oldu. Bu bizim sirket ve ingiliz vergicileri, nedense benim yilda 300.000 pound (YUH!) kazandigima karar verip benim vergi dilimimi yukseltip bir de beni vergi affindan muhaf etmisler. 
Maas bordrosu bir geldi kus! 
Dedim bismillah! Tabi meger o maas bordrosu Nisandan beri kusmus da ben pek oyle bordroya bakmadigimdan anca farketmisim.

Telefonda gecen saatler ama hakikaten saatler sonunda tamam duzeltecegiz dediler.

Hayir, madem o parayi kazandigima kanaat getirdin (ki ben onu calistigim yillarin toplaminda kazanmam) o zaman o parayi verseydiniz bari. 
Bence degerimi anladilar :)))

Guluyorum da parami da alabilirim insallah :) Urunikom diyor ki GB Kate'in cocugun yeni dadisini odemeleri lazim ya ondan kesmislerdir belki ek vergi :) Olabilir :)
O yuzden parami vermezlerse Kralicenin sapkalarina haciz gondermeyi dusunuyorum :D Gecen haftasonu Kraliyet at yarislari vardi. Orada su sapkayi takti. Begendim ben. Mavi de severim zaten :)

En sevincli an, Carsamba gunu sirkette hediye kazandigim an.

Cocuklugumza donus konsepti varmis ogle yemeginde. 

Neden?

Ben de bilmiyorum :)

Iste yarisma yapmislar, masa ortulerinin ustune resim ciziyorsun. Bir kisi odul kazanacak. Cizdim tabi hemen. Hic kacirmam boyle eglence firsatlarini.

Kim kazandi?

Gulcin.

Ay ben bir sevineyim!

Bir gun yetenegimin kesfedilecegini biliyordum :D
Bakin iste benim resmim :) Baliklara dikkat efendim :)

En guldugum an, Carsamba aksamiydi,

Ozanla randevulastik :)

Gorusemiyoruz napalim. Biz de arada randevulasiyoruz :) 

Once bir yemege gittik, sonra da sinamaya:)

Film: Mad Man.

Ay dunya sacmasi! Sacmaligina guldum. Hem de katila katila guldum 

Sevgili kadin arkadaslarim, bence gitmeyin filme. Internete duser nasilsa :)
Erkekler kesin seversiniz :)

En huzurlu an; dun sabah.

Yine ise gidiyordum. Yine uzatmistim yolu. Su sokaga rastladim.

Nasil huzurlu...

Sonra ofise geldim. Bir arkadasim dedi ki Gulcin bu sabah gokyuzunu gordun mu? Gordum dedim. O da bir fotograf cekmis. Ayni benimki gibi. Gulumsedik birbirimize. Etrafini farketmeye calisan insanlarla calistigim icin mutlu oldum.

Huzur vardi dun sabah. Ne mutlu.

En heyecanli an; insallah bu aksam olacak.

Cunku Oxford'ta bir yemek var yine bu aksam. Geldik Ozanla. 
Seviyorum ben bu yemekleri :)
Ve seviyorum Oxford'a gelmeyi.
Hele hava gunesliyse gercekten her taraf tablo gibi oluyor.

Bak iste, nasil gectigini anlamadim dedigim haftaya bile donup bakinca neler neler buldum ileriden hatirlayacak.
Sevdim ben bu haftanin enlerini vallahi :)

Haftamin "en"leri...

Ben bu haftamin enleri isini cok sevdim :)

Yine yazacagim.

En neseli an; Dun aksam Ozan eve elinde bir avuc kirazla girdi. 
Boyle bir avuc kiraz! 
Mahallede bizim kiraz agaci var oradan toplamis. Bu ingilizler dalindan meyve yemegi bilmiyor ben anladim. Artik yolda belde agac pesinde kosacagim :)

En stresli an, bakmayin boyle neseli neslei olduguma. Cok yorgunum. Is cok yogun. 
Bir de ustune ofistekilerin huysuzluklari eklenince hayat kolay olmuyor. 
Carsamba sabahi ise gittim yine stres, karmasa. Durdum ve dedim ki kendime Kac Gulcin. Yoksa kalp kiracaksin.
45 dakika yemek aram vardi, attim kendimi gym'e. 
Kostum kostum. Biraz rahatladim.
Ama o Kac Gulcin anina geldigim noktada, tam orada iste stres neymis yeniden anladim. 
Calismak zor ya!

En huzurlu an, Pazartesi aksami isten eve geldim. 
Hava nasil guzel. 
Evde mi otursaydim yani? Aldim kitabimi ve azcik meyvemi parka gittim. 
Kendi kendime mini piknik yaptim yani :)
Oyle oturdum kitap okudum parkta. 
Cok ama cok huzurlu bir andi.

Aa bu arada parka yuruken bir ingiliz cift bana yol sordu. Karisik gidecekleri yer. 
Haydi dedim sizi ben goturuyeim, Nasilsa yuruyorum. Acelem yok. 
Goturdum neyse. 
Sonra kendi kendime bir sevineyim, baya ogrenmisim ben buralari yol bile gosterebiliyorum yani. Bu da o zaman En sevincli an :)

Onlari gidecekleri yere birakip donerken biraz kaybolmus olabilirim.
Olsun.
Bak kaybolunca su sahene evin oldugu sokagi da kesfetmis oldum.
Bu evi soran olursa artik alir gotururum :)
  Yasasin en sevincli an :)

En sevdigim gun, tabi ki yine Cuma. 
Ya ne olacakti. 
Hafta bitmis. 
An itibariyle saat sayiyorum, 6 saat sonra artik calismiyor olacagim :)

Haydi hepimize iyi haftasonlari :)
ve tabi bir de huzurlu mutlu ramazanlar :)

Haftamin "en"leri

Sabah kalktim. 
Haftanin son gunu dedim kendi kendime. 
Bak hayatimizdan bir hafta daha gecti gitti.

Sonra dusundum nasil bir haftaydi bu diye. 
Soyle boyle, aklima gelenler oldu.

Ise geldim.

Kahvemi icip, soyle bir bloglara bakarken bir Vintage Duygularin yeni postunu gordum.

Bu haftanin "en"lerini yazmis Vintage Duygular.

Hosuma gitti.

Ben de deneyeyim dedim :)

Iste benim haftamin "en"leri :)

En sevdigim gun Cuma oldu yine. Bu hafta yalniz bir Cuma ama olsun. Cumalar hep guzel bana :)

En sevdigim an Carsamba aksamiydi. Evdeydik. Malum hastalik, esya hazirlama falan. Aksam yemekten sonra mutfagi toplayip mor koltuguma oturdum. Pencereden disari baktim ve o an bu evimizi de cok sevdigimi hissettim. Hatta hemen instagrama da yazdim. "Insanin evini sevmesi ne guzel sey aslinda." diye. Tam da oyle. Iste haftamin en aklimda kalan ani da o galiba.

En zor an is-guc tabi. Bu hafta zordu. Ama haftaya daha da zor olacak biliyorum o yuzden sesimi cikarmiyorum su anda...

En keyifli an Dun aksam urunikomla facetime sohbeti yaptik. O anlatti, ben anlattim. O anlatti ben anlattim. Arkadas guzel sey vesselam.

En leziz an Calisan bir insan olarak en leziz yemek, aksam eve gidince hazir olan yemek :) Bir gun once biz hazirlamis olsak da yemegi bu boyle :) O yuzden carsamba pisirdigim, dun aksam yedgim dinlenmis zeytinyagli ispanak gibisi yoktu bu hafta. Ellerime saglik.

En huzurlu an Ozan sag salim varmis, cok kotu de degilmis idare ediyormus. Onunla konusunca aksam iste huzur dedim. Saglikli olalim, sevdiklerimiz de saglikli olsun daha ne degil mi ama :)   

En saskin an Bu hafta 4 blog yazisi yazmisim! Soyle bakinca vallahi sasirdim :)

Ben Londra'da yalniz gecirecegim bir haftasonuna basliyorum. bakalim beni neler bekliyor :)
Size de iyi haftasonlari.
En huzurlu, en eglenceli olanindan olsun hem de :)

bakalim haftasonu ve yeni hafta neler getirecek bize? :)