Iste bitti
bile.
Gittim, gordum, konustum, guldum, bir dahaki gelisime kadar kendinize cok
iyi bakin diyerek Hollandama geri dondum.
Calistigim zamanlar, girdigim
toplantilar, geceleri bile cevapladigim hatta ruyalarima bile giren mailer
silindi gitti bile aklimdan.
Ben yine kisa zamanda kendimce mutlu oldum, annem ve babam sagolsun benim icin herseyi yaptiklarindan olabildigince dinlendim, bu yazinin sonunda sakli bir surprizle baya
keyiflendim ve bir yolculugun daha sonuna geldim…
Bu sefer,
annem ve babamla beraber Cesmedeydik cogu zaman.
Bir Ozan bir de abim eksikti.
Onun disinda hersey tastamam yerindeydi.
Ve anladim ki Cesme Haziran’da bir
baska guzel bir baska etkileyici.
Temmuzda, Agustosta insani bunaltan
yogunlugun yerine bir sukunet, bir huzur hakim sanki hayata.
Yollar sakin,
sokaklar sakin, deniz sakin, hayat sakin.
Ben o sakinligi cok sevdim…
Deniz
kenarinda kucuk bir balikci kesfetmis annemler.
Hele disarida oturursaniz denizin
dalgalari ayaklariniza dogru yavas yavas vuruyor yemek yerken.
Bir kac hafta sonra yer bulunmaz heralde orada.
Simdi ise cok sakin.
Ben o sakinligi de cok sevdim…
 |
babamin eseri :) |
Ildir
tarafindaki gozlemecileri severiz biz ailecek.
Firsat olunca atlar kacariz
oralara.
Gozlemeler, ayranlar bir yana bizi oraya ceken her zaman bu manzara.
Tahta masali koy kahvelerinin her masasindan ayri bir guzel gorunur bu manzara.
Orada cekilen dizi nedeniyle populeritesi artti bizim guzel köyün.
Ama iste Haziran ya orasi da sakin.
Ben o sakinligi de cok sevdim…
Ilicaya
gittik bir aksam annem ve babamla.
Once benim cok sevdigim Kumrucu Sevki’ye
ugradik, oradan biraz carsiya.
Arabaya hic beklemeden park yeri bularak,
istedigimiz yerde istedigimiz kadar durarak ah bir de yolda kimselere carpmadan
yuruyebilerek cok guzel sakin bir aksam gecirdik.
Ben o sakinligi de cok sevdim…
Simdi
dusununce gunler hele hele calismadigim haftasonu gunleri su gibi akti gecti
aslinda…
Kahvaltilar babamin her sabah usenmeden aldigi sicacik ekmeklerle,
simitlerle lezzetlendi.
Kahvalti sonrasinda gazeteler bir bir hatmedildi.
Gun
icinde cay, kahve keyifleri komsularla sohbetlerle suslendi.
Hemen hemen her
gun baska bir evden gelen kekler, kurabiyeler Gulcinin midesinde yerini buldu.
Izmirden, bir geceligine de olsa beni gormeye gelen kuzenlerim, yazlikta
kislikta sohbetleriyle beni cok mutlu eden
arkadaslarimla tatil keyiflendi.
Ve her gun annem ve babam evin icinde disinda
illa yapacak bir is bulurken (sasiyorum yaraticiliklarina) aa ne de cabuk aksam
oldu diyerek gun bitti…
Kisacik tatil de, bu kadar calismaya tatil denirse, bitti…
Ama bu yazi
burada bitmedi!
Cunku bu gezinin en buyuk surprizini yazmanin vakti geldi:
Ve hic beklenmeyen bu bulusma hakikaten yuzumu
guldurduJ
Evren benim cok uzun yillar
oncesinden, cok guzel yillari paylastigim bir arkadasim.
Yillar hepimizi dunyanin baska yerlerine savurdu ve neredeyse 5 yildir hic gorusmedik. Her yaz bir sekilde
hepimiz cesmedeydik ama bir turlu ayni donemde cesmede olmayi beceremedik.
Bu
yil ben aniden Izmir’e gitmeye karar verince, Evrenler de orada olunca tamam
gun bugundur dedik.
Evren bir de surpriz
hazirlamis bana.
Surprizin basrol oyunculari da Yeliz ve Arca J
Tahmin edin ne kadar guldum, ne kadar eglendim
J
Bu blog arkadasligi oyle degisik
bir sey ki…
Evrenle guzel muhabbetimizi bir yana koyuyorum.
Bizim Evrenle oyle
cok ortak arkadasimiz, hatiramiz var ki bir ogleden sonra degil gunlerce
surebilir o muhabbet ve yine de bize keyif verir eminim.
Ama Yelizle yeni tanismamiza
ragmen, hic yabancilik cekmeden, sanki yillardir birbirimizi taniyormuscasina
yaptigimiz sicacik sohbet bana "Iyi ki baslamisim blog yazmaya" dedirtti yeniden.
Dusunuyorum da onca yil ayni sehirde yasamisiz keske daha once tanissaymisiz J
Eminim biz oyle de Yelizle birlikte zaman
gecirmek isteyen arkadaslar olurmusuz J
Laf
aramizda anneleri bir yana birakiyorum, YavruSu ve Arcanin benim gibi uzaktan uzaga
hayranlari bu sozlerim size:
Cok dogru yoldayiz!
Bir icim su bunlar vallaha J
Simdi sadece 4 gunlugune Hollandadayim.
Sonra kuzenimin dugununu kacirmama sebep olan toplanti icin dusuyorum yine yollara…
O zamana kadar da aklimda Cesme gunlerinin guzel anilari bir sure daha gulumseyecegim galiba J
ve en onemlisi...
cok tesekkurler annecim ve babacim...
bu kisacik ara sayenizde cok iyi geldi bana...